ธานินทร์...ใช้ทน

วันนี้ผมเพิ่งซื้อวิทยุทรานซิสเตอร์ยี่ห้อ ธานินทร์ มือหนึ่งมา เป็นการบรรลุความฝันอันยิ่งใหญ่สมัยเมื่อยังเล็กอยู่ ผมเคยฝันว่าเมื่อโตขึ้น มีเงินจะซื้อธานินทร์มาครอบครองเอาไว้ฟังรายการละครวิทยุที่ชื่นชอบ สมัยนั้นผมชอบฟังละครสยองขวัญมาก คนงานแถวบ้านเปิด ผมนอนฟังในบ้านตัวเอง เสียงวิทยุธานินทร์ดังก้องไปทั้งละแวก ละครผีนี้ก็แปลกอยู่ ทั้งที่ฟังกลางวันได้ยินแต่เสียง ผมยังเอาผ้าห่มมาคลุมโปงได้

นั่นเป็นความหลังฝังใจกับวิทยุ พอโตขึ้นหน่อยเริ่มมีกะตังค์ก็ใช้ซาวน์เบาท์วิทยุแบบมีหูฟัง เท่มากแต่ภาครับคลื่นนี่ห่วยแตก ฟังได้กระท่อนกระแท่น เดชะบุญที่ผมสามารถรับวิทยุจุฬาฯ ได้ตลอด ช่วงมัธยมปลายเลยนอนอ่านหนังสือสอบไปพร้อมกับฟังรายการดนตรีคลาสสิกไป แล้วผมก็ค่อยๆ เรียนรู้เรื่องดนตรีคลาสสิกตั้งแต่นั้นมา

โตขึ้นมาอีกนิด วิทยุไม่สนใจแล้ว บ้าเทปเพลงเป็นหลัก พอเริ่มแก่ซีดีก็มา แล้วก็ตามด้วยเอ็มพีสามนวัตกรรมล้างวัฒนธรรมอีกชุด

ผมเริ่มมาสะดุดความรักความหลังของตัวเองกับวิทยุ ก็เมื่อหยุดซื้อกาแฟรถสามล้อเครื่องเจ้าโปรดละแวกโรงเรียนอนุบางเทพสนิทที่ลูกอยู่เมื่อต้นปี 54 ผมชอบเขาที่ปรุงกาแฟได้เข้มข้นหวานมันสมใจอยาก คนขายเป็นเสื้อแดงขั้นอุกฤต เปิดวิทยุธานินทร์ฟังช่องวิจารณ์รัฐบาลเสียงดังลั่นซอยเอกมัย 4 ผมถามเขาว่า วิทยุนี้ยังมีขายอีกหรือ ซื้อมาเท่าไหร่ ใช้ดีไหม ฯลฯ

ผมก็เลยหวนกลับมารำลึกได้ว่า เราก็น่าจะมีไว้สักเครื่อง ไอ้พวกวิทยุในบ้านที่เคยมีอยู่ไม่ได้เรื่องสักเครื่องไม่ว่าจะยี่ห้อไหนก็ตาม มันไม่สามารถรับภาคเอเอ็มให้สมใจเลยสักเครื่องเดียว แฟนผมชอบบอกว่าผมรสนิยมเห่ย ห่วย บ้านนอก ฯลฯ นอนคอนโดดัดจริตฟังเพลงลูกทุ่ง ผมก็บอกว่า ผมชอบของผมอย่างนี้ และจะค่อยๆ เปิดให้ลูกๆ ซึมซับเอาความบ้านนอกไว้ด้วยทีละหน่อย

ผมน่าจะเป็นคนเดียวในคอนโดราว 700 - 800 ห้องที่ใช้ผ้าขาวม้าอาบฝักบัว ก็คนมันชอบน่ะ ผมไม่เคยซื้อผ้าขนหนูเช็ดตัวเลย แต่มีผ้าขาวม้าสีและประเภทผ้าต่างกัน 5 ผืนและผมใช้งานประจำวันทุกผืนสลับเปลี่ยนตลอดเวลา เวลาออกมานอกระเบียงหลายครั้งผมก็นุ่งผ้าขาวม้าผืนเดียวออกมายืนรับลม เวลาตากผมก็ตากมันตรงระเบียง ชาวบ้านเห็นคงรู้สึกแปลก แต่ผมรู้สึกสบายดี

บางครั้งเมียเผลอ ผมก็เอาผ้าขาวม้านี่แหละเช็ดตัวให้ลูกหลังอาบน้ำ พ่อลูกใช้มันผืนเดียวกัน เธอรังเกียจมาก บอกว่าสกปรก ผมก็งง ไม่เข้าใจทีเธอทำไมใช้ผ้าขนหนูผืนเดียวกับลูกได้??? เหยียดหยามชีวิตลูกทุ่งชัดๆ

วันนี้ หลังจากควานหาอยู่นานเกือบสองเดือน ผมซื้อวิทยุธานินทร์มาแล้วเครื่องหนึ่ง อยากตะโกนให้โลกรู้ว่า "กูดีใจฉิบหาย" ฝันมาตั้งนาน ไม่คิดเลยว่าจะมามีธานินทร์เป็นของตัวเองเครื่องแรกเมื่อตอนอายุ 36 ปี มีลูกสอง คนจีนกำลังจะไปดวงจันทร์ คนอเมริกันจะไปดาวอังคาร แต่ผมมีวิทยุเอเอ็มดีๆ เครื่องหนึ่งไว้นอนฟัง

วันนี้ ผมจะเปิดดังๆ ให้เมียกับลูกฟังทั้งคืน หึ หึ จะเอาให้หูคนกรุงเสียคนไปเลย ดูสิว่ารสนิยมวิไลชาวกรุงเทพกับธานินทร์...ใครจะทนกว่ากัน