หนังสือเล่มนี้เป็นนวนิยายที่เกี่ยวกับเมืองไทย โดยมีตัวละครเอกเป็นคนญี่ปุ่น และเขียนโดยคนญี่ปุ่น
ผมรู้จัก "ยามาดะ" มาหลายปีแล้ว ด้วยความนับถือเขาเป็นอย่างมาก และคิดเล่นๆ ว่าหากท่านยามาดะไม่ถูกวางยาพิษจนตาย ไม่แน่ว่าอยุธยาอาจมีราชาเป็นคนญี่ปุ่นก็ได้ เพราะชีวิตท่านโลดโผนมาก แม้ว่านักเรียนไทยทั่วไปแทบไม่เคยได้ยินชื่อท่านเลยในบทเรียนประวัติศาสตร์ปกติ การรบทางความคิด เหลี่ยมคู ระหว่างท่านยามาดะและเพื่อนรักอีกคนคือ ออกญากลาโหม มีคนไทยอีกคนที่เขียนไว้คือ อาจารย์คึกเดช กันตามระ ผมว่างานเขียนของอาจารย์นี่ชั้นครูมาก ผมนับถือจนหมดหัวใจ ในหนังสือชื่อ "เจ้าไล" อาจารย์ให้ออกญากลาโหมเป็นตัวเอก และว่ากันตามตำนาน สุดท้ายกลายเป็นพระเจ้าปราสาททอง เมื่อปลายปี 2553 มีภาพยนต์ไทยเรื่องหนึ่งชื่อ "ยามาดะ ซามูไรอโยธยา" ผมยังไม่ได้ดู และก็อยากดู คงจะหามาดูเร็วๆ นี้ แต่ก็ทราบว่าภาพยนต์เรื่องนี้คงไม่ค่อยถูกโฉลกคอหนังไทยนัก ไม่น่าแปลกใจเลย ชีวิตของท่านยามาดะนั้นให้แง่คิดสำคัญคือ คนเราสามารถต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ อำนาจและเงินทอง แต่วาสนาเป็นตัวกำหนดว่า เราจะอยู่กับมันได้นานแค่ไหน ชีวิตของซามูไรต่างแดนจึงได้จบลงที่นอกอยุธยา ในขณะที่เพื่อนอีกคนกลายเป็นกษัตริย์ในที่สุด ชีวิตต้องดูกันยาวๆ ครับ และหากชีวิตยังไม่สิ้น เราก็ต้องดิ้นกันต่อไป
และหากชีวิตยังไม่สิ้น เราก็ต้องดิ้นกันต่อไป <<< จริงที่สุด :)
ตอบลบ